Zbliżają się Święta Narodzenia Pańskiego. Już niedługo wspólnie z rodzinami zasiądziemy do wigilijnego stołu i będziemy oczekiwać na przyjście Jezusa na świat. Jest to okres, w którym natłok obowiązków może zamglić wizję tego, jak powinniśmy w pełni przeżyć ten wyjątkowy czas. Mając na względzie życie duchowe, warto odwołać się do słów Jana Pawła II, wypowiedzianych i napisanych w trakcie jego pontyfikatu. Święty na przestrzeni lat adresował swoje przedświąteczne nauki zarówno do dorosłych jak i do dzieci, które były mu szczególnie bliskie.
Radość w Boże Narodzenie
Jan Paweł II, zwracając się w liście bezpośrednio do dzieci, odwołał się do tego jak sam, jako młody człowiek, przeżywał święta Bożego Narodzenia. Miały one dla niego duże znaczenie emocjonalne, kojarzyły się przede wszystkim z uczuciem radości jaka towarzyszyła temu tajemniczemu okresowi. W słowach Świętego możemy odnaleźć przesłanie, zachęcające do wyrażania i dzielenia się tą dziecięcą radością z bliskimi. Jak wspomina, wspólne śpiewanie kolęd, oprócz pielęgnowania pięknej tradycji, staje się właśnie środkiem wyrazu radości z nadejścia Zbawiciela.
Święta Rodzina
„Rodzice bowiem nie tylko dają życie dziecku, ale także je wychowują od pierwszych dni jego przyjścia na świat”.
Papież zachęca też do oglądania bożonarodzeniowych szopek. Dzięki obserwowaniu symboli jakimi posługujemy się obecnie, jesteśmy w stanie lepiej zrozumieć idee zawarte w Ewangelii. Obserwacja Świętej Rodziny, to okazja do pomyślenia o swoich najbliższych, o rodzinie w której przyszliśmy na świat, o mamie i ojcu, którzy dali nam życie.
“Tylko tacy mogą odnaleźć w Bogu swojego Ojca i stać się za sprawą Jezusa również dziećmi Bożymi”.
Jeśli mamy wejść do królestwa niebieskiego, powinniśmy popatrzeć na siebie i bliskich jak na dzieci. Dosłownie. Odnaleźć w każdym z nas coś, co mają wszystkie dzieci. Mowa tu o prostocie, o ich wrodzonej dobroci i czystości. Każdy z dorosłych może odnaleźć w sobie część niewinnego dziecka, którym kiedyś był, co pozwala zbliżyć się do Boga.
Czas dzielenia się
Boże narodzenie stoi w opozycji do tego, co mimowolnie narzuca nam współczesny świat. Syn Boży, słaby i kruchy, przyszedł na świat w żłóbku wśród zwierząt. Jest to obraz pełen pokory i uniżenia ludzkiego, jakże kłócący się ze współczesną ideą konsumpcjonizmu. Powinniśmy spojrzeć wokół siebie i dostrzec innych, biednych, cierpiących, zepchniętych na margines. Boże Narodzenie to dobry okres aby obdarzać innych ludzi autentycznym gestem dzielenia się. Pamiętajmy, że puste miejsce przy stole wigilijnym to nie tylko tradycja, ale przede wszystkim symbol dostrzeżenia i wyciągnięcia ręki do tych, którzy są zagubieni i poszukują wsparcia.
Święto człowieka
“Orędzie to kieruję do każdego człowieka; do człowieka w jego człowieczeństwie. Boże Narodzenie jest świętem człowieka.”
Papież odwołuje się do powszechnego spisu ludności wykonywanego na zlecenie cezara Augusta. Podkreślił tym samym fakt postrzegania człowieka jako jednostki w społeczeństwie, jako liczby w gigantycznym systemie statystyk. Dziś, w czasie wszechobecnej cyfryzacji, wydaje się być to bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Jednak fakt świętowania narodzin jednego człowieka ukazuje, że każdy z nas jest jednocześnie wyjątkowy. Bóg sprawił, że każdy z nas jest jedyny i niepowtarzalny. Właśnie On dał nam możliwość funkcjonowania jako byty podmiotowe, posiadające swoją godność, zdolne do dawania i otrzymania miłości.
Nauki Jana Pawła II mają na celu nastawienie nas na przeżycie Świąt Bożego Narodzenia w sposób zarówno duchowy jak i ludzki, jednak zawsze bliski Bogu. Liczne odwołania do tradycji nie są tutaj przypadkiem. Świąteczne rytuały i symbole, poddane chwili refleksji, pozwolą nam odnaleźć to co najważniejsze w tym wyjątkowym dla nas czasie. Przeżyjmy te Święta w bliskości do prostoty i dobroci, jakimi obdarował nas Syn Boży.
Radomił Jeleń
Orędzie, Watykan, 25 grudnia 1978 roku
Przemówienie wygłoszone podczas audiencji generalnej, 22 grudnia 1982 r.
List „Tra pochi giorno”1994