Znam takie ręce, które zawsze błogosławią, znam takie oczy, które śmieją się, gdy ktoś jest w pobliżu, płaczą, kiedy nikt nie widzi. Znam takie serce, które nigdy nie przestaje kochać, a choć zbolałe, zawsze przebacza. To ręce, oczy i serce matki. Nie jest przesadą stwierdzenie, że wszystko, co posiadamy najcenniejszego w naszej osobowości, zawdzięczamy swojej matce. Ona z miłości nas poczęła, urodziła. Matka od początku prowadzi swoje dziecko do Boga. Tego Boga dziecko najpierw w matce odczytuje. Na jej podobieństwo tworzy Jego obraz. Nawiązuje z Nim kontakt poprzez dobroć i rozmodloną postawę matki. Dziecko, rozumie matkę i bezgranicznie jej ufa. Czuje to co ona czuje, bo matka najwięcej mówi sercem. To tak, jakby mówiła – dobrze, że jesteś, kocham cię za to, że jesteś, kocham cię takim jaki jesteś. Matka pierwsza nas przyjęła otwartym sercem i całkowicie zaakceptowała. Taka jest matka, która zasłania przed dzieckiem negatywne strony życia: bóle, braki, niewygody. Odsłania natomiast, to co najpiękniejsze w życiu. Piękna i wzniosła jest rola matki w życiu człowieka. Powiedziano słusznie o niej – “Jest jedno imię, pośród imion świata, jedno jedyne promieniste imię. Pachnie w nim stara przygarbiona chata i szepcą ściany w sercu tchnącym rytmie. Brzmią w nim pieściwie lat młodzieńczych chwile, beztroskie, jasne, radośnie tęskniące. I tyle wspomnień, snów przyśnionych tyle, łzy i uśmiechy, burze i słońce. Imię najsłodsze i najbardziej święte. świecące jasno pośród życia mroku. Miłośnie, słodko sercem uśmiechnięte, budzące zachwyt i łzę rzewną w oku. Gdy kto chce zamknąć w jednym tylko słowie, grom uczuć jasnych do granic ostatka, niech przyklęknąwszy to imię wypowie – jedno, jedyne Przenajświętsze – MATKA.” Matka jest po to, aby uśmiech nie wygasł w naszych domach, żeby ciebie przed nocą osłaniać, kiedy mówisz nikt nie jest ze mną, żeby twoje drogi upraszczać i wołać miłość wtedy, gdy w około ciemno. W naszej polskiej rzeczywistości tak piękną rolę pełni kobieta – matka, matka Polka. Pieczołowicie pielęgnuje najcenniejsze wartości tradycji, kultury i religii. Jest rozmodlona i troskliwa, całe serce wkładając w dom i rodzinę. Jest sumieniem mężczyzny-ojca, jest wychowawczynią dzieci, stojąc na straży wiary, moralności, oraz ogniska domowego. Zasługuje na głęboki szacunek i miłość. Ten ideał matki przez lata ośmieszano i dziś się ośmiesza w imię postępu. Dzisiaj z matki, chce się zrobić kobietę nowoczesną, która poza opieką nad dziećmi i domem została zmuszona do podjęcia pracy zawodowej, często ponad siły. Dlatego dzisiaj bywa przemęczona, znerwicowana i niedoceniana. Trzeba dzisiaj zatroszczyć się o matkę. Ta rola spoczywa na mężu, ojcu i dzieciach, którzy powinni zrobić wszystko, by matce i żonie ułatwić życie. Dzisiaj w Święto Matki pomyślmy, jak możemy jej pomóc i ucałujmy ręce każdej matki, a gdyby nie było takiej sposobności, niech chociaż przez telefon popłyną dla nich słowa życzeń i naszej miłości. Módlmy się dziś za wszystkie mamy, aby im Jezus błogosławił, a jeśli już odeszły do Pana, aby je zbawił. Kochane MAMY, dzisiaj w wasze święto ogarniamy was swoją miłością i życzliwością, dziękując wam za wasz trud, poświęcenie, uśmiech, miłość i matczyne serce, oraz składamy wam najlepsze życzenia: zdrowia, radości. życzliwości i pomocy najbliższych, oraz błogosławieństwa Bożego na wszystkie dni waszego życia. Szczęść Wam Boże Kochane Mamy!
Ks. Krzysztof Korcz